Epigraphica Romana
ANHIMA
Rédacteur : A. Alvarez Melero
2016_15_025 (Inscription complétée)

Fragment redécouvert de l'inscription CIL, II2/14, 644

Concordance(s) : CIL, II, 3896 = CIL, II2/14, 644 = ELST, 295 = IRSAT, 420 = HEp 13594 = HD 026435 = AE, 2016, 854

Publication(s) :

F. Arasa i Gil, M.I. Escrivà Chover, R. Martínez Porral, M. Molina Garel, "Recuperació d'un fragment de la inscripció CIL II2/14, 644 de Benifaró de les Valls (El Camp de Morvedre, Valencia)", Saguntum, 48, 2016, p. 207-211, photos,
https://ojs.uv.es/index.php/saguntum/article/view/8270/8981.

Provenance : Hispanie citérieure, Sagonte, Saguntum, province de Valence, Espagne.

Découverte : Dans les fondations du palais de Joan Vives de Canyamàs, bâti entre 1605-1615.

Support : Autel ou piédestal. Allongé. Couronnement mouluré. Calcaire. Cassé en bac.

49 x 49 x 40

Champ épigraphique : 28,5 x 45.

Ecriture : Capitales. Petites et régulières. 3 cm. Points triangulaires.

Mise en page : Texte aligné à gauche.

Texte : Latin. Épitaphe.


Corn(elia), M(arci) f(ilia), Maxima,

Corn(elia) Maxima,

M(arcus) Corn(elius) Maurus,

M(arcus) Corn(elius) Longinus,

L(ucius) Corn(elius) Maximus,

L(ucius) Corn(elius) Modestus,

L(ucius) Corn(elius) Dento,

L(ucius) Corn(elius) Rufus,

L(ucius) Corn(elius) Maternus,

L(ucius) Corn(elius) Silo,

Cornel(ia), L(uci) f(ilia), Lucia,

Genti.


Cornelia Maxima, fille de Marcus, Cornelia Maxima, M. Cornelius Maurus, L. Cornelius Longinus, L. Cornelius Maximus, L. Cornelius Modestus, L. Cornelius Dento, L. Cornelius Rufus, L. Cornelius Maternus, L. Cornelius Silo, Cornelia Lucia, fille de Lucius, à leur gens (?)

Commentaire :

Cette inscription a été mise au jour dans le palais de Joan Vives de Canyamàs, ambassadeur à Gênes (1602-1622), puis vice-roi de Sardaigne (1622-1625) et bâti entre 1605-1615. Cependant, le texte en était connu depuis 1492, car mentionné dans un manuscrit épigraphique paru à Gérone, grâce à P.M. Carbonell, repris ensuite par tous les corpus épigraphiques, jusqu'au CIL II2/14. La pierre proviendrait bien de Benifairó, localité située dans l'ager de Sagonte. Le texte évoque onze membres de la gens Cornelia, dont les deux premiers sont féminins, ce qui contraint de revoir le texte des éditeurs des corpus épigraphiques cités plus haut, qui lisaient "[-] Corn(elio) M(arci) f(ilio) Maxim[o]". En outre, les lettres "genti" feraient état du caractère honorifique, en plus de funéraire, de l'inscription.

Datation : Ier s. p. C., d'après la typologie du support et l'écriture.